Spersonalizowane reklamy i treści, pomiar reklam i treści, opinie odbiorców i ulepszanie usług. Przyznano Pokojową Nagrodę Nobla 2023. Laureatem została Narges Mohammadi - irańska obrończyni praw kobiet. W uzasadnieniu uhonorowano jej walkę z uciskiem kobiet w Iranie oraz walkę na rzecz promowania praw człowieka i wolności dla Pokojowa Nagroda Nobla od lat wzbudza kontrowersje, głównie z powodu politycznego klucza, z którego jest nadawana. W gronie nominowanych w ostatnich stuleciu znaleźli się między innymi Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii rozpoczyna tegoroczny Tydzień Noblowski. Zgodnie z decyzją Szwedzkiej Królewskiej Akademii Nauk w 2022 laur ten został przyznany dla Svante Pääbo Al Gore, właśc. Albert Arnold Gore junior (ur. 31 marca 1948 w Waszyngtonie) – amerykański polityk, działacz Partii Demokratycznej, wieloletni członek Kongresu, 45. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych w latach 1993–2001 za kadencji prezydenta Billa Clintona. Kandydat swojej partii w wyborach prezydenckich w 2000, kiedy to uzyskał Laureatów jest więcej niż nagród. Komitety noblowskie w Sztokholmie oraz w Oslo od 3 do 10 października w dni robocze ogłaszały nazwiska laureatów Nagród Nobla 2022 w następujących dziedzinach: 3 października (poniedziałek) – fizjologia i medycyna, 4 października (wtorek) – fizyka, 5 października (środa) – chemia, Pokojowa Nagroda Nobla. Jan Piekło: wskazano na region kluczowy dla światowego pokoju; Literacka Nagroda Nobla dla Annie Ernaux. Twórczość "między biografią a fikcją" *** W tym roku do Norweskiego Komitetu Noblowskiego napłynęły 343 nominacje, z czego 251 - dla osób, a 92 - organizacji. . Medal upamiętniający Pokojową Nagrodę Nobla 1983 roku. OKAZJA! stop: biały metal (?) masa: 18,1 g średnica: 37,5 mm emisja: 1983 (?) rok nakład: ? szt. Napisz opinię Imię i nazwisko: Opinia: Uwaga: HTML nie jest interpretowany! Ocena: Zła Dobra Wpisz kod w polu poniżej: Kontynuuj Pokojowa Nagroda Nobla z powodu pandemii Covid-19 po raz pierwszy wręczona została poza Norwegią. W czwartek złoty medal oraz dyplom odebrał w Rzymie dyrektor zarządzający Światowego Programu Żywnościowego (WFP) David Instytucie Nobla w Oslo w samotności zamiast w Ratuszu przy setkach gości przemówienie wygłosiła przewodnicząca Norweskiego Komitetu Noblowskiego Berit Reiss-Andersen. "Mam nadzieję, że w przyszłym roku będziemy mogli spotkać się w normalnych okolicznościach" - powiedziała, zapraszając laureata do odwiedzenia Norwegii, gdy będzie to możliwe. W związku z restrykcjami pandemicznymi przekazanie Pokojowej Nagrody Nobla miało miejsce w stolicy Włoch, gdzie siedzibę ma Światowy Program Żywnościowy. W imieniu Reiss-Andersen złoty medal oraz dyplom wręczyła Davidowi Beasleyowi mieszkająca w Toskanii Amerykanka Lisa Pelletti Clark, współprzewodnicząca Międzynarodowego Biura Pokoju, organizacji uhonorowanej pokojowym Noblem w 1910 roku. Ceremonia była transmitowana w Norwegii. Wyraźnie wzruszony Beasley zaapelował o kontynuację działań na rzecz walki z głodem, gdyż "pandemia w wielu krajach jeszcze pogorszy sytuację żywnościową". "Nagroda Nobla nie jest tylko wyrazem podziękowania, ale nawołaniem do działania" - stwierdził Według regulaminu wypłata nagrody pieniężnej, jaka wynosi 10 mln koron (ok. 95 tys. euro), następuje po wygłoszeniu przez laureata wykładu noblowskiego. W tym roku przyjazd do Oslo przedstawiciela Światowego Programu Żywnościowego nie był możliwy, a odczyt ma zostać wygłoszony w Oslo, gdy pozwolą na to warunki epidemiczne. Formalnie powinno to nastąpić do 10 czerwca przyszłego roku. Na początku października Norweski Komitet Noblowski ogłosił tegorocznym laureatem Pokojowej Nagrody Nobla Światowy Program Żywnościowy. Agencja ONZ została wyróżniona za zwalczanie głodu, który jest wykorzystywany w konfliktach jako broń. Światowy Program Żywnościowy to powstała w 1963 roku w ramach programu "Pokarm dla pokoju" instytucja ONZ i największa na świecie organizacja humanitarna, której celem jest walka z głodem i ubóstwem. W 2019 roku pomogła ona blisko 100 mln ludzi w 88 krajach dotkniętymi niedoborami żywności oraz głodem. W związku z pandemią Covid-19 w tym roku tradycyjna ceremonia noblowska nie odbędzie się również w Sztokholmie. Nagrody Nobla zostały przekazane laureatom w krajach ich zamieszkania za pośrednictwem szwedzkich służb dyplomatycznych. Noblowskie wykłady wygłoszono przez internet. Daniel Zyśk (PAP) Maria Skłodowska-Curie. Fot. PAP/Reprodukcja W poniedziałek poznamy pierwszych tegorocznych laureatów Nagrody Nobla - z medycyny i fizjologii. To prestiżowe wyróżnienie, o którym marzą chyba wszyscy naukowcy, ufundował inżynier i wynalazca Alfred Bernhard Nobel; są przyznawane od 113 lat. Fundacja Noblowska powstała 114 lat temu. Rok później, czyli w 1901 r., cztery lata po śmierci Nobla, wręczono po raz pierwszy nagrody. Zgodnie z tradycją są one wręczane laureatom w kolejne rocznice śmierci fundatora - 10 grudnia, a ogłaszane około dwa miesiące wcześniej. Od 1901 roku laureaci są wybierani co roku w dziedzinie: literatury, fizyki, chemii oraz medycyny lub fizjologii. Równie długo przyznawana jest też Nagroda Pokojowa. Alfred Nobel nie ustanowił nagrody dla ekonomistów, którą przyznaje się dopiero od 1968 roku. Jej fundatorem jest Bank Szwecji. W sumie do 2013 r. noblowskim laurem wyróżniono 851 osób i 25 organizacji. Z tego 74 to laureaci w dziedzinie nauk ekonomicznych. W ręce kobiet Nobel trafiał 45 razy, w tym dwa razy do Marii Skłodowskiej-Curie, co oznacza, że od 1901 r. nagrodzono w sumie 44 panie. Statystycznie rzecz biorąc, otrzymując Nobla laureaci mają średnio 59 lat. Ta średnia jest niższa dla noblistów z dziedziny fizyki - 55 lat, chemii – 58 lat oraz medycyny i fizjologii – 58 lat. Dłużej muszą poczekać laureaci Pokojowej Nagrody Nobla – odbierając ją mają średnio 62 lata i nobliści–literaci – średnio 65 lat. Rekordy biją jednak ekonomiści, którzy odbierając nagrodę mają średnio 67 lat. Niewielu uczonych i organizacji wyróżniono więcej niż jeden raz. W tym gronie jest Maria Skłodowska-Curie, która w 1903 r. odebrała Nobla z fizyki - wspólnie z mężem Piotrem Curie i Henri Becquerelem, a w 1911 r. z chemii - za badania nad promieniotwórczością oraz odkrycie nowych pierwiastków: radu i polonu. Nie wszyscy muszą jednak czekać tak długo na to wymarzone wyróżnienie. Najmłodszy noblista w historii to Lawrence Bragg, który w 1915 roku, w wieku 25 lat odebrał wspólnie z ojcem Nobla w dziedzinie fizyki. Najstarszym dotychczas laureatem jest Leonid Hurwicz, który w 2007 r., kiedy przyznano mu Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych, miał 90 lat. Zgodnie z wolą fundatora nagroda w danej dziedzinie może zostać podzielona najwyżej między trzy osoby. Od 1901 do 2013 r. wyróżnienie najczęściej trafiało jednak do indywidualnych laureatów. Najrzadziej nagrodą dzielili się literaci – 102 miało kwotę tylko dla siebie, a jedynie cztery razy nagrodą musieli się podzielić dwaj nagrodzeni. Niewielu uczonych i organizacji wyróżniono więcej niż jeden raz. W tym gronie jest Maria Skłodowska-Curie, która w 1903 r. odebrała Nobla z fizyki - wspólnie z mężem Piotrem Curie i Henri Becquerelem, a w 1911 r. z chemii - za badania nad promieniotwórczością oraz odkrycie nowych pierwiastków: radu i polonu. Jedynym uczonym, który dwukrotnie otrzymał Nobla w pojedynkę, jest amerykański fizyk i chemik Linus Pauling – w 1954 r. otrzymał wyróżnienie w dziedzinie chemii, a w 1962 r. Pokojową Nagrodę Nobla. Trzykrotnie Pokojową Nagrodą Nobla nagradzano Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża. Pierwsze naukowe nagrody otrzymali w 1901 roku: w dziedzinie fizyki - niemiecki uczony Wilhelm Roentgen, odkrywca promieni X i ich praktycznego zastosowania, w chemii - Holender Jacob Van Hoff, twórca nowoczesnej chemii fizycznej, w medycynie - niemiecki bakteriolog Emil Behring, twórca licznych surowic i szczepionek, przeciwko tężcowi i błonicy. Idea Alfreda Nobla przetrwała cały burzliwy wiek XX. W ciągu minionego stulecia kilka razy jednak nie przyznano nagród - z powodu działań wojennych, braku kandydatów lub uchybień formalnych. Nie było nagród medycznych w latach 1915-1918, 1921, 1925 i 1940-1942. W 1916 roku, a także w latach 1931, 1934 i 1940-1942 nie przyznano nagród z fizyki. W chemii nie nagrodzono nikogo w latach 1916-1917, 1919, 1924, 1933 i 1940-42. Pokojowego Nobla nie przyznano zaś w latach 1914-1918, 1923-1924, 1928, 1932, 1939-1943, 1948, 1955-1956, 1966-1967, 1972. W ponadstuletniej historii Nagrody Nobla nie obyło się też bez potknięć. Nie otrzymał nagrody, mimo wielokrotnego wysuwania jego kandydatury, francuski matematyk, przyrodnik i filozof Henri Poincarre, jeden z najwybitniejszych uczonych z przełomu XIX i XX wieku. Twórca teorii względności Albert Einstein dostał Nagrodę Nobla za marginalne w jego dorobku badania nad zjawiskiem fotoelektryczności. Komitet Noblowski zaliczył sporą wpadkę w 2011 r., kiedy uznał, że na wyróżnienie w dziedzinie medycyny i fizjologii zasługuje trzech badaczy: Bruce Beutler, Jules Hoffmann oraz Ralph Steinman. Po ogłoszeniu werdyktu okazało się jednak, że Steinman zmarł 30 września - trzy dni przed ogłoszeniem laureatów Nobli, o czym nie wiedział Komitet. Powstał duży problem, ponieważ zgodnie z obowiązującą od 1974 roku regułą przyznawania Nagród Nobla laureatem wyróżnienia można zostać jedynie za życia. Jeszcze tego samego dnia wieczorem Fundacja Noblowska zdecydowała jednak, że Steinman pozostanie laureatem. "Nagrodę Nobla przyznano Ralphowi Steinmanowi w dobrej wierze, zakładając, że laureat żył" - orzekła Fundacja. (PAP) agt/ mrt/ Nobla Nagroda Pokojowa, jedna z nagród, które ufundował Nobel, przyznawana przez specjalny komitet parlamentu norweskiego (składający się z 5 osób, wybierany przez norweski Storting) za działalność na rzecz zbliżenia między narodami, pokoju, rozbrojenia, osobom, instytucjom, organizacjom międzynarodowym. Wręcza się ją 10 grudnia, w rocznicę śmierci Nobla, w Oslo. 1971 - Willy Brandt, kanclerz RFN. 1972 - nagrody nie przyznano. 1973 - Henry Kissinger, sekretarz stanu USA. Le Duc Tho, minister spraw zagranicznych Wietnamu. 1974 - Eisaku Sato, premier Japonii. Sean MacBride, działacz ruchu pokoju /Irlandia/. 1975 - Andriej Sacharow /ZSRR/. 1976 - Betty Williams i Maired Corrigan, przywódczynie północnoirlandzkiej kampanii na rzecz położenia kresu przemocy /Wielka Brytania/. 1977 - Amnesty International 1978 - Anwar Sadat, prezydent Egiptu. Menachem Begin, premier Izraela. 1979 - Matka Teresa z Kalkuty /Indie/. 1980 - Adolfo Perez Esquivel, argentyński działacz ruchu obrońców praw człowieka. 1981 - Urząd Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców. 1982 - Alva Myrdal, minister ds. rozbrojenia w rządzie Szwecji. Alfonso Garcia Robles, dyplomata meksykański. 1983 - Lech Wałęsa 1984 - Desmond Tutu, arcybiskup kościoła anglikańskiego w RPA, przywódca ruchu antyrasistowskiego. 1985 - Międzynarodowy Ruch "Lekarze przeciwko Wojnie Jądrowej" pod przewodnictwem Jewgienija Czazowa /ZSRR/ i Bernarda Lowna /USA/. 1986 - Elie Wiesel, amerykański pisarz pochodzenia żydowskiego, działacz ruchu obrońców praw człowieka. 1987 - Oskar Arnulfo Arias Sanchez, prezydent Kostaryki autor planu wygaszania konfliktów w Ameryce środkowej. 1988 - Siły Pokojowe ONZ 1989 - Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetańczyków. 1990 - Michaił Gorbaczow 1991 - Aung San Suu Kyi /Birma/. 1992 - Rigoberta Menchu /Gwatemala/. 1993 - Frederic W. de Klerk, prezydent RPA. Nelson Mandela, przywódca Afrykańskiego Kongresu Narodowego. 1994 - Szimon Peres, szef MSZ Izraela. Icchak Rabin, premier Izraela. Jaser Arafat, przywódca OWP. 1995 - Józef Rotblat, angielski fizyk, lider Pugwash, organizacji pokojowej skupiającej naukowców. 1996 - Katolicki biskup Carlos Belo i Jose Ramos-Horta - międzynarodowy rzecznik mieszkańców Wschodniego Timoru. 1997 - Międzynarodowa Kampania na rzecz Min Przeciwpiechotnych (ICBL). 1998 - John Hume i David Trimble, północnoirlandzcy politycy, za wkład w pokojowe rozwiązanie konfliktu w Irlandii Północnej. 1999 - organizacja "Lekarze bez Granic". 2000 - Kim De Dzung, prezydent Korei Płd. 2001 - Kofi Annan i ONZ. 2002 - Jimmy Carter, polityk amerykański, 39. prezydent Stanów Zjednoczonych. 2003 - Szirin Ebadi, irańska prawniczka, obrończyni praw człowieka. 2004 - Maathai Muta Wangari, kenijska działaczka ekologiczna, aktywistka na rzecz praw ludzkich i równouprawnienia. 2005 - Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej i jej dyrektor generalny Mohamed El Baradei 2006 - Mohammad Junus, profesor ekonomii z uniwersytetu w Ćittagong w Bangladeszu i organizacja pomocy finansowej Grameen Bank. Strona główna Świat 2022-03-23 15:40 aktualizacja: 2022-03-23, 21:26 Punkt recepcyjny dla uchodźców z Ukrainy w Poznaniu, fot. PAP/Jakub Kaczmarczyk Polacy udzielając niezwykłej pomocy uchodźcom wojennym z Ukrainy pokazują, że ludzkość ma też zdolność do czynienia dobra i nie ma lepszego sposobu na uhonorowanie tego niż przyznanie Polsce Pokojowej Nagrody Nobla - pisze korespondent brytyjskiego dziennika "Daily Telegraph" Matthew Day. "Jeśli nie jest się uczestnikiem, niemal niemożliwe jest wyrazić, w jak niezwykły sposób Polacy wznieśli się, by przyjąć setki tysięcy ukraińskich uchodźców, którzy co tydzień napływają do ich kraju" - czytamy w komentarzu. Day wskazuje, że do Polski przybyły już ponad dwa miliony osób, co jest dużą liczbą w stosunku do jej 38-milionowej populacji, i podkreśla, że reakcja jest w sporej mierze oddolna, organizowana przez pojedyncze osoby, grupy przyjaciół, kluby czy dzielnice. "W zamian za to istnieje jeden prosty, symboliczny sposób, w jaki reszta świata mogłaby okazać swoją wdzięczność i podziw: przyznanie narodowi polskiemu Pokojowej Nagrody Nobla. Trudno wyobrazić sobie bardziej zasłużonego laureata w dzisiejszym świecie, a mówię to jako korespondent zagraniczny, który przez lata napisał niezliczoną liczbę artykułów naświetlających to, jak na wielu polach ten kraj jest daleki od doskonałości" - przekonuje warszawski korespondent "Daily Telegraph". "Podczas gdy działania (prezydenta Rosji) Władimira Putina na Ukrainie podsycają rozpacz, to, co zrobiła - i robi - Polska, przywróciło trochę wiary w ludzkość" - dodaje. Wskazuje na niezliczone przykłady ogłoszeń z prośbą i ofertami pomocy dla Ukraińców, także te, które bezpośrednio obserwuje w swojej dzielnicy na obrzeżach Warszawy. "To trwa i trwa, bo przybywa coraz więcej ludzi, a mimo to moi sąsiedzi wciąż sięgają do najwyraźniej niemającej dna dobroci, aby im pomóc" - podkreśla Day. Ale zaznacza, że to samo dzieje się w całym kraju. "Podczas gdy Putin i jego kohorta pozbawionych kręgosłupa i służalczych zwolenników upodlili ludzkiego ducha swoim okrucieństwem na Ukrainie, naród polski otworzył swoje drzwi dla obcych i pokazał, że choć ludzkość jest zdolna do ogromnego zła, ma również zdolność do ogromnego współczucia. Jeśli to nie zasługuje na Pokojową Nagrodę Nobla, to nie wiem, co zasługuje" - konkluduje Matthew Day. Z Londynu Bartłomiej Niedziński (PAP) kw/ Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.

pokojowa nagroda nobla w 1994