Niech w podróży dalszej służy." Więc na bacie siedli wierzchem, Pojechali, a przed zmierzchem. Byli już na Łysej Górze. I na koźlej siedząc skórze. Zajadali mak z olejem. Babulejka z Babulejem. Jan Brzechwa. Pod Oszmianą nad Wilejką Żył Babulej z Babulejką, Ona była czarodziejką, On - rzecz prosta. Tyrtajos. Encyklopedia PWN. Tyrtajos, Tyrteusz, Tyrtaíos, żył w VII w. p.n.e., poeta grecki; wódz w II wojnie meseńskiej; autor 5 ksiąg (w wyd. aleksandryjskim) poezji, zawierających elegie wojenne zachęcające do boju, sławiące ustrój spartański i odwagę w walce za ojczyznę; zachowały się nieliczne fragmenty (Antologia liryki Wyniki wyszukiwania frazy: kariera piękna rzecz - wiersze. Strona 91 z 109. Denain Wiersz 26 października 2010 roku, godz. 15:43 Hm, jak to powiedzieć Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; […] Podmiot liryczny wiersza opisuje uczucia jakie mogły towarzyszyć przed śmiercią ty, którzy oddali swoje życie w imię najważniejszych wartości. Test sprawdzający Twoją znajomość lektury „Granica” Z. Nałkowskiej (gimnazjum, liceum). Powtórz najważniejsze informacje i przygotuj się do sprawdzianu z języka polskiego. Rozwiąż test składający się z 16 pytań. Główny bohater powieści jest postacią niezwykle skomplikowaną i niejednoznaczną. rozważa, czy ideał kobiecego piękna jest obiektywny i niezmienny w czasie; uzasadnia swoje zdanie rozważa, jaka wizja kobiecości i człowieczeństwa mieści się w średniowiecznych i barokowychkanonachpiękna; uzasadnia swoje zdanie . Tyrtajos Rzecz to piękna – Interpretacja Wiersz Tyrtajosa Rzecz to piękna jest wezwaniem do walki w obronie ojczyzny, apelem do trwania na polu bitwy, nawet za cenę poświęcenia życia włącznie. Poeta mówi, że miłość do ojczyzny i gotowość do walki o jej wolność są najwyższymi miernikami wartości człowieka: Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny. Porzucanie ojczystej ziemi i unikanie spełnienia obowiązku patriotycznego, poeta uważa za rzecz niegodną, a wręcz haniebną: Hańbą rodzinę okrywa i przyszłość rodu niweczy. Poza tym, życie na obczyźnie nie jest łatwe, gdyż kto ziemię żyzną porzuca, wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich. Strony: 1 2 Odszukaj w tekście wiersza fragment, który można uznać za polemikę z wymową pieśni "Rzecz to piękna" Tyrtajosa. Wyjaśnij jej istotę, a następnie zapisz argumenty, które można by wykorzystać w dyskusji o powinnościach człowieka wobec ojczyzny. Proszę o odpowiedź na powyższe pytania TYRTAJOS Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę. Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony, Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny, Wszelka niesława a także zło tuż za nim podąża. Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia, Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy, Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy. Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa, Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa, Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie, Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał, Nie zostawiajcie uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. Szpetna wszakże to rzecz, gdy w pierwszym szeregu walczących, Tam, gdzie miejsce jest młodych, legnie starszy już człowiek, Białe włosy na głowie mający i brodę srebrzystą 1 answer 0 about 13 years ago ;p KromaR Newbie Odpowiedzi: 1 0 people got help Report Reason Reason cannot be empty „Rzecz to piękna” - Tyrteusz jako pierwszy wezwał do obrony ojczyzny w imię miłości do niej i obowiązku obywatelskiego. Od jego imienia utworzono pojęcie poezji tyrtejskiej. Autor tak skutecznie zagrzewał Spartan do walki, że pokonali wroga. Tyrteusz stworzył również wzór śmierci bohaterskiej” „rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny.”„O cnocie” (Pieśń XII ks. II) - Jan Kochanowski nazywa miłość do ojczyzny cnotą. Prawdziwą wartością jest bezinteresowne, nie bojące się ludzkiej zawiści oddanie ojczyźnie. Przed tymi, co służą ojczyźnie otwiera się droga do nieba. „O dobrej sławie” (Pieśń XIX ks. II) - Jan Kochanowski twierdzi, że o miłości do ojczyzny świadczy nie tylko walka na polu bitwy, ale i wykorzystanie innych talentów darowanych przez Boga: inteligencji, nieugiętości charakteru czy daru pięknej wymowy. „Pieśń o spustoszeniu Podola” - Jan Kochanowski opisuje obrazy spustoszenia Podola przez Tatarów - ruiny, ludzkie nieszczęścia. Apeluje do wszystkich kochających ojczyznę o dofinansowanie wojska, rozsądne przygotowanie odwetu, zmycie hańby i właściwą obronę granic kraju. Ostrzega przed grożącym Rzeczypospolitej jeszcze poważniejszym niebezpieczeństwem. „Konrad Wallenrod” - Adam Mickiewicz – patriotyzm głównego bohatera przejawiał się w walce o kraj. Wallenrod dla ojczyzny poświęcił miłość, honor i przyszłe zbawienie. Nad wszystko przedkładając wolność swego narodu nie zawahał się w walce używać podstępu i nieetycznych metod. „Dziady cz. III” Adam Mickiewicz opisuje martyrologię młodzieży polskiej przeciwstawiającej się caratowi. Za swą patriotyczną postawę doznają oni wielu szykan. Wieszcz ukazuje także różne postawy społeczeństwa polskiego wobec zaborcy – od służalczego poddaństwa do prób jawnego buntu. Główny bohater nie waha się nawet wystąpić przeciwko Bogu i dla ojczyzny zaryzykować zbawienie własnej ojczyzny. „Pan Tadeusz” – Adam Mickiewicz – epopeja wieszcza przesycona jest miłością do ojczyzny. Bohaterowie na każdym kroku przejawiają szacunek dla ojczyzny, bohaterów narodowych oraz czasów Sejmu Wielkiego. Jacek Soplica po opuszczeniu stron rodzinnych przyodziewa szaty mnicha i poświęca swoje życie sprawie narodowej. Młody Tadeusz dochowując patriotycznych rodzinnych tradycji wyrusza na wojnę przeciw Rosji wraz z wojskami napoleońskimi. „Śmierć pułkownika” – Adam Mickiewicz wykreował polska Joannę d`Arc – kobietę, która wzięła udział w powstaniu i zginęła, jak rycerz. Podmiot liryczny ukazał w wierszu wzniosłą scenę jej śmierci. „Reduta Ordona” - Adam Mickiewicz – podmiot liryczny postać porucznika broniącego reduty podnosi do symbolu patrioty, wybierającego walkę do końca i poświęcającego własne życie w imię miłości ojczyzny. „Kordian” - Juliusz Słowacki ukazał przemianę głównego bohatera, który przechodzi od romantycznych uniesień do zaangażowania w sprawę narodową i przeciwstawienie się caratowi. Krytykuje również wodzów powstania, doceniając jednak patriotyzm i zaangażowanie szlacheckiej młodzieży. Kordian głosił tezę: „Polska Winkelriedem narodów”. „Sowiński w okopach Woli” - Juliusz Słowacki upamiętnił postać wybitnego polskiego generała, który zaświadczył o swym przywiązaniu do ojczyzny walcząc samotnie, ze świadomością, że na zwycięstwo nie ma już szans. Generał odmawiając poddania się mówiąc: ”zginąć muszę za miłą ojczyznę moją.””Testament mój” - Juliusz Słowacki wyraził ideę, według której walczyli i ginęli za ojczyznę młodzi ludzie: „Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei I przed narodem niosą oświaty kaganiec; A kiedy trzeba - na śmierć idą po kolei, Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniec... „Hymn do miłości ojczyzny” - Ignacy Krasicki stworzył wiersz, który stał się hymnem Korpusu Kadetów. Patriotyzm został przedstawiony jako najwyższa cnota. Kochający ojczyznę powinien być gotów na każde poświęcenie: „byle cię można wspomóc, byle wspierać, nie żal żyć w nędzy i nie żal umierać””Powrót posła” - Julian Ursyn Niemcewicz opisuje patriotyczną rodzine Podkomorzego, który uważa, że: ”dom zawsze ustępować powinien krajowi” Podkomorzy opowiada się również za wprowadzeniem reform społecznych, służących wzmocnieniu państwa i dobru ojczyzny. „Gloria victis” – Eliza Orzeszkowa składa hołd poległym w powstaniu styczniowym i wyraża przekonanie, że poniesione ofiary nie były daremne, a przyszłość doceni ich wielkość. Jednym z powstańców był Tarłowski - młodzieniec, który walecznie bronił ojczyzny, świadcząc o miłości do niej. strona: - 1 - - 2 - Motyw poezji tyrtejskiej Aby wyjaśnić pojęcie poezja tyrtejska, należy przypomnieć, kim był Tyrtajos w polskiej literaturze często nazywany Tyrteuszem. Otóż poeta ten stal się niezwykle ważną postacią w rozwoju literatury nie tylko greckiej, ale i europejskiej. Jego twórczość przypada na polowe VII wieku, Sparta toczyła wtedy ciężkie boje z sąsiednią Mesenią. Elegie Tyrtajosa pisane były dla podniesienia ducha bojowego żołnierzy. Odbija się w nich cały spartański kodeks honorowy, nakazujący raczej śmierć na polu walki niż poddanie się lub ucieczkę. Poeta pisał: rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, ginie człowiek odważny walcząc w obronie ojczyzny Miłość do ojczyzny – to w Polskiej literaturze bardzo ważny i często wykorzystywany wątek. Jego występowanie ściśle wiąże się z przeszłością naszego kraju, w historii, którego istniał ponad stuletni okres, kiedy to polski nie było na mapach świata. Polacy przetrwali dzięki miłości do ojczyzny w imię, której wzniecali powstania, walczyli w obcych armiach licząc na odzyskanie niepodległości. Poeci i pisarze przedstawiali wzorce patriotyczne wskazywali metody postepowania. Czynili to, aby Polska nie zginęła. - Ideę walki do ostatniej kropli krwi realizowali bohaterowie literatury romantycznej. Dwa powstania, przypadające na ten okres listopadowe w 1830 i styczniowe w 1863 stanowią wyraz niezgody Polaków na prześladowania narodowe i hańbę życia w łańcuchach. Utwory wyrosłe na tym gruncie aktywizowały świadomość narodowa. Wzorce bohaterów dumnych i pięknych odnajdujemy w Konradzie Wallenrodzie A. Mickiewicza i Kordianie J. Słowackiego. Konrad Wallenrod tytułowa postać poematu Mickiewicza to rzecznik samotnej walki wśród wrogów. Jego zdaniem, gdy chodzi o wolność ojczyzny cel uświęca środki. Dla ojczyzny bohater poświęca wszystko, rezygnuje nawet z piękniej i szczęśliwej miłości. Jam miłość, szczęście jam niebo za młodu umiał poświęcić dla sprawy narodu, z żalem, lecz męstwem. Metoda walki, która wybrał Konrad Wallenrod, opierała się na podstępie i zdradzie, czyli czynach niemoralnych, niemieszczących się w kodeksie rycerskim. Zatem, w imię miłości do ojczyzny bohater zrezygnował również ze swego honoru. Tym samym odrzucił szanse na sławę i dobre imię po śmierci. Dramatyczny wybór Konrada ilustruje motto utworu zaczerpnięte z księcia Machiavellego włoskiego pisarza politycznego doby renesansu, głoszącego zasadę, że czasami cel uświęca środki: Macie, bowiem wiedzieć, ze są dwa sposoby walczenia – trzeba być lisem i lwem. Konrad Wallenrod wśród rycerzy odznaczał się mądrością i odwagą. Mimo to wybrał taka a nie inna metodę walki gdyż był świadomy siły wroga. Zmuszony dokonuje wyboru, który sam nazwał się przeklętym. Na szale trzeba położyć nie tylko życie, szczęście i miłość Aldony, ale szlachetne uznane zasady moralne i szacunek dla samego siebie. Bohater musi stać się zdrajcą, kłamcą, szpiegiem wybierając metodę lisa bardzo cierpi. Spokój może znaleźć tylko w grobie nic wiec dziwnego, ze popełnia samobójstwo. Wprawdzie Konrad Wallenrod nie zginął w bezpośredniej walce, ale w sposób pośredni również wpisał się na listę tych bohaterów, którzy walczyli do ostatniej kropli krwi. Dla narodu pragnie poświęcić się również tytułowy bohater dramatu Kordian chce naśladować szwajcarskiego bohatera Winkelrieda i na szczycie Mont Blanc wola: Ludy! Winkelried ożył! Polska Winkelriedem narodów Idea winkelriedyzmu zakłada, jednostkowe poświecenie, które ma na celu stać się iskrą rozpalająca ogień walki przeciwko uciskowi. Przykład szwajcarskiego rycerza, który według legendy skierował włócznie wrogów na siebie i dzięki temu utorował drogę do zwycięstwa współtowarzyszom, staje się dla Kordiana celem duszy. Miał również mobilizować innych do zachowania aktywnej postawy, uczyć heroizmu. Narodowym Tyrteuszem możemy tez nazwać Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, który wielokrotnie podkreślał miedzy innymi w wierszu Z głową na karabinie ze walka w obronie własnego kraju staje się patriotycznym obowiązkiem każdego Polaka. Poeta żyje w odkształconej rzeczywistości, która przypomina wizje Apokalipsy. Chciał kreować w poezji piękno i marzenia, lecz musiał tworzyć w oparach krwi. Z tego powodu poezje marzeń zamienić na poezje tyrtejska. Do tego pokolenia należeli tez Tadeusz Gajcy, Andrzej Trzebiński, Wacław Bojarski i Zdzisław Stroiński. Wszyscy wymienieni zginęli. Gajcy i Stroiński w powstaniu warszawskim, Trzebiński został rozstrzelany w ulicznej egzekucji w 1943, Bojarski zmarł w wyniku poniesionych ran. To smutne i tragiczne, ze należymy do narodu, który zdaniem Pigonis, historyka literatury do wrogów strzela z brylantów. Symbolem bohaterstwa i poświecenia dla ojczyzny jest obrona Westerplatte. Hołd bohaterskim żołnierzom oddal Konstanty Ildefons Gałczyński w wierszu Pieśń o żołnierzach z Westerplatte. Należy tez wspomnieć, ze poezja tyrtejska często odkształcała rzeczywistość, dając dowód tezie, iż prawda poezji, która rządzi się swoimi prawami, może być inna niż prawda historyczna. Z historii wiemy, ze podczas obrony półwyspu zginęło kilkunastu żołnierzy, tymczasem wierszu czytamy: Prosto do nieba czwórkami szli żołnierze z Westerplatte. Tak skonstruowany obraz ma zwielokrotnioną siłę oddziaływania, a bohaterska postawa żołnierzy urosła do rangi świętości. Obrońcy Westerplatte wykazali się wielką miłością do ojczyzny. Za to spotkała ich nagroda- taka jak średniowieczny rycerz Roland znaleźli się w niebie. W poezji tyrtejskiej odnajdujemy słowa zachęty do walki aż do ostatniej kropli krwi. Na pierwszy rzut oka wydaje się, ze te słowa znajdujemy w pieśni Do boju Polsko! [Gra muzyka] Chcę zwrócić uwagę na słowa do boju Polsko ostatnio mięliśmy przykład złego zrozumienia tego wyrażenia. Sport nie wymaga ofiar krwi. Podsumowanie: Wspomniane przeze mnie utwory potwierdzają tezę, iż motyw miłości do ojczyzny był wyraźnym i częstym tematem, podejmowanym przez twórców poszczególnych epok. Bohaterowie poezji tyrtejskiej mieli i maja w literaturze polskiej i w życiu swych następców. Bliskie są nam utwory, z których wynika, że człowiek nie rodzi się sobie, ale ku pożytkowi bliźniemu i ojczyźnie Cenimy je także, ze względu na ich przesłanie: - tworzyły wzory postaw - krzewiły idee poświecenia życia dla ojczyzny - wzywały do walki+ Homer Iliada Autor przedstawia przebieg wojny trojańskiej (czas wydarzeń obejmuje pięćdziesiąt dni z ostatniego roku wojny). Wojna ciągnie się od dziesięciu lat i szala zwycięstwa nie przechyliła się na żadną ze stron. Wszyscy są już wyczerpani walkami, jednak nie podejmują rozmów ugodowych. Homer przedstawia ważne dla przebiegu wojny wydarzenia, opisy pojedynków, dzielnych wodzów. Wspomina więc o gniewie Achillesa (Zdenerwował on się na Agamemnona, że ten zabrał mu brankę Bryzeidę. Zadecydował więc, że wycofa się z walk. Spowodowało to osłabienie Greków), kradzieży posągu Ateny, podstępie polegającym na zbudowaniu wielkiego konia. Prezentuje najsłynniejszą z walk, która odbyła się między Achillesem i Hektorem. Przywołuje bohaterów: Ajaksa, Odyseusza, Nestora, Diomenesa, Menelaosa… Ukazany zostaje również koniec walk: podstęp doprowadza do zdobycia Troi – wojna kończy się zwycięstwem Greków. Erich Maria Remarque Na zachodzie bez zmian Autor opisał okrucieństwo wojny z punktu widzenia dziewiętnastoletniego żołnierza. Przedstawił losy przyjaciół, którzy za namową nauczyciela zaciągają się do wojska, jednak ich chęć do walki zostaje skonfrontowana z brutalną rzeczywistością. Okazuje się, że wojna przynosi śmierć i wpływa niszcząco na psychikę ludzką, zmusza do przyspieszonego dojrzewania, deprawuje – nieodwracalnie zmienia człowieka. Zostają ukazane przygnębiające obrazy: pobojowiska, umieranie, szpitale wojskowe. Celem autora nie było pokazanie heroizmu walczących, lecz uwypuklenie bezsensowności całego konfliktu. Jest to protest przeciwko wojnie. Antoni Słonimski Alarm Pierwsza część wiersza przedstawia obraz walczącej Warszawy. Rozpoczyna się od przywołania jednego z komunikatów stosowanych przez warszawskie radio we wrześniu 1939 roku: UWAGA! Uwaga! Przeszedł! Koma trzy! Został ogłoszony alarm dla Warszawy. Miał ostrzec ludność przed bombardowaniami. Utwór dotyczy więc pierwszych dni wojny, ukazuje grozę tych chwil. Przedstawiona zostaje atmosfera podenerwowania: zgiełk, wrzaski, wybuchy, dźwięk syren, krzyki. Ludzie są przerażeni, ciągle nasłuchują z obawy, że bomba spadnie gdzieś blisko nich – nawet cisza powoduje przerażenie, bo po niej następują naloty niemieckich bombowców, w tym wypadku jest więc oczekiwaniem na śmierć. Ludzie nie mogą się bronić, nie ma żadnej bezpiecznej kryjówki. Wojna doprowadza do zniszczenia: Płyną zburzone kościoły, Ogrody zmienione w cmentarze, Ruiny, gruzy, zwaliska […] Wszystkie znane podmiotowi lirycznemu ulice i domy przestają istnieć. Jednak namawia on do walki z hitlerowcami. Druga część wiersza ukazuje więc przeżycia podmiotu lirycznego, który jest emocjonalnie związany z Warszawą. Wiersz pokazuje okrucieństwa wojny: śmierć, zniszczenie, strach. Aleksander Kamiński Kamienie na szaniec Książka jest oparta na autentycznych wydarzeniach związanych z okupacją niemiecką. Przedstawiona zostaje Warszawa podczas II wojny światowej i związana z nią podziemna działalność harcerska. Główni bohaterowie utworu to chłopcy (Alek, Rudy, Zośka), którzy właśnie zdali maturę. Ich dalsze plany nie mogą być zrealizowane, bo w 1939 roku wybucha wojna. Uczestniczą w niej: biorą udział w akcjach Małego Sabotażu, walczą z bronią w ręku w ramach Grup Szturmowych. Autor przywołuje działania wojenne, które mają miejsce w Warszawie, Kraśniku, Celestynowie, Czarnocinie, Sieczychach. Opisuje też sam krajobraz wojenny, np. okupowanej stolicy: Warszawa w październiku 1939 roku była miastem grozy. Gruzy hamowały ruch na ulicach, dymiły jeszcze zgliszcza. Na jezdniach piętrzyły się barykady. Domy były bez szyb. Mieszkania bez światła, bez wody, bez gazu. Zamarłej i niesamowitej ciszy ulic nie porusza zgrzyt wozów tramwajowych. Na każdym domu blizny po uderzeniach bomb i szrapneli. Przedstawione zostały też skutki wojny (tortury, śmierć). Wszystko to składa się na wielki patriotyzm bohaterów. Tadeusz Różewicz Ocalony Bohater wiersza to młody człowiek, któremu udało się przeżyć wojnę. Jest on nieszczęśliwy, nie może wymazać z pamięci widoku zabijanych ludzi, zmaltretowanych ciał. Wszystkie doświadczenia wojenne wpłynęły na niego negatywnie, powszechnie uznawane zasady moralne stały się niejasne. Musi się więc na nowo przystosować do świata, jednak zauważa wiele trudności – jest pełen niepokoju. Wiersz pokazuje nieodwracalny wpływ wojny na psychikę człowieka, dowodzi, że tak okrutne wydarzenia zmieniają postrzeganie świata. Ocalony ma tym bardziej tragiczną wymowę, że podmiot liryczny jest przedstawicielem pokolenia Kolumbów – człowiekiem, który jeszcze nie dorósł, a już musiał walczyć i patrzeć na śmierć. Inne przykłady literackie: Tyrtajos Rzecz to piękna (zachęta do obrony ojczyzny i udziału w wojnach)Wincenty Kadłubek Kronika Polska (opisy wojen prowadzonych przez Polskę)Torquato Tasso Jerozolima wyzwolona (wojna pobożna)Jan Kochanowski Odprawa posłów greckich (przyczyny i skutki wojny)Adam Mickiewicz Konrad Wallenrod (podstępna wojna)Lew Tołstoj Wojna i pokój (wojny napoleońskie)Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem (wojny na Ukrainie)Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem (wojna secesyjna, jej wpływ na losy człowieka)Ernest Hemingway Komu bije dzwon (okrucieństwa wojny wpływające na psychikę)Roman Bratny Kolumbowie. Rocznik 20 (ludzie wchodzący w dorosłość w czasie II wojny światowej)Tadeusz Różewicz Kartoteka (negatywny wpływ wojny na psychikę)Joseph Heller Paragraf 22 (groteskowa wizja wojny)

tyrtajos rzecz to piękna wiersz